Unang araw ng Marso ay ikaw ang napanaginipan ko. Sa panaginip ko ay kayakap kita. Gusto ko ang pakiramdam, gusto kong hindi nalang gumising.
Unang araw ng Marso ay ikaw na ang sumalubong sa akin sa aking pagtulog.
Bakit tuwing Marso ay mahal kita?
Bakit tuwing Marso, sa kalagitnaan ng ating pagka-tigang sa pag-ibig, ay bumabalik lahat ng ala-ala? Hindi ko man naramdaman dati ang mga bagay sa panaginip ko, alam kong kung magkakatotoo man ang lahat ng iyon ay parang hindi na bago. Bakit? Kasi andito ka lang sa loob-loob ko.
Andito ka lang. Maaaring natutulog sa isip at puso ko, ngunit tuwing Marso ay buhay na buhay.
Ngayon ay gusto ko na parating matulog sa pag-asang makapiling ka. Sana ay mahaba ang Marso.
Unang araw ng Marso ay ikaw na ang sumalubong sa akin sa aking pagtulog.
Bakit tuwing Marso ay mahal kita?
Bakit tuwing Marso, sa kalagitnaan ng ating pagka-tigang sa pag-ibig, ay bumabalik lahat ng ala-ala? Hindi ko man naramdaman dati ang mga bagay sa panaginip ko, alam kong kung magkakatotoo man ang lahat ng iyon ay parang hindi na bago. Bakit? Kasi andito ka lang sa loob-loob ko.
Andito ka lang. Maaaring natutulog sa isip at puso ko, ngunit tuwing Marso ay buhay na buhay.
Ngayon ay gusto ko na parating matulog sa pag-asang makapiling ka. Sana ay mahaba ang Marso.
Walang komento:
Mag-post ng isang Komento